-सागर तिमिल्सिना -कविता
श्रमिकको हातबाट खोसियो
हँसिया
हथौड़ा
र, उनीहरुको विश्वास ।
गरीबको साथबाट खोसियो
भविष्य
आंकाक्षा
र, उनीहरुको आकाश ।
निष्ठाको अनन्त उज्यालोबाट खोसिदै गयो
चाहना
सपना
र, उनीहरुको इतिहास ।
यसबेला समय स्तब्ध छ
अथवा, भ्रमित।
हँसिया – हथौड़ा
सजिएका छन आलिसान महलमा ।
निदाएको छ गौरवपूर्ण ईतिहास
विलासिताको शानदार पलङ्गमा ।
विचार
चिन्तन
सिद्धान्तहरु
सत्ताको अखाडामा तैनाथ छन्
र, खेलिरहेछन बेमौसमी परेड ।
