सुवोध घिमिरे रचना
फुलको मौनतामा जीवन खोज्दा
त्यहा भित्रको सुन्दर दृश्य झै !
एउटा रङ्गभित्र अनेकौं मिश्रण
अदृष्य र अब्यक्त भाषाहरु गुन्जिरहे !!
पाउलिन्छ, फकृन्छ र फुल्दछ
सुवास दिन्छ र ओईलाई झर्छ !
फुलको जीवन वसन्त र शरद
हुर्काउछ कोहि चढाउछ कोहि !!
फुल सुन्दरताको प्रतीक मात्र होईन
प्रकृतिको सिङ्गै जीवन चक्र हो !
खुसियाली, पीँडा र आशाको एउटा सहिद
प्रार्थनामा मन्दिर देखि मसान सम्मको साथी !!
त्यही मौनता भित्रको माहानताको खोजी
एउटा सकृय जीवन कसैको खुसिमा !
फुल बनेर अर्पित भै रहदा दृष्यहरु निशब्द
पर्दामा चलायमान तर मौन देखिन्छ्न !!
भरिएका आखाहरु नबर्सी टोलाउछ्न्
मनभित्रका भावहरु गुम्सेरै हराउछ्न् !
म एउटा निर्दोषमाली तिम्रो हुर्काईमा
लाचार बनेर अर्पिरहन्छ उद्देश्यहरुमा !!
तिमी मन्दिरमा चढाईन्छौ
तिमी मुर्दाघाटमा चढाईन्छौ !
तिमी फुल हौ जीवन प्यारे
कसैको प्रार्थनाको सहिद हौ प्यारे !!
त्यसैले जाग बुझ र तयारी बस
तिम्रो उत्कृष्टता नै दिनु मा छ !
ती हरेक बहुमुल्य चिजहरु
तिमिले सित्तैमा पाएका थियौ !!
