पर्यटन/संस्कृति

प्रकृति, संस्कृति र धार्मिकताको आकर्षण स्वर्गद्वारी

स्वर्गद्वारी । स्वर्गद्वारी अर्थात स्वर्गको ढोका । शाब्दिक अर्थमा पनि स्वर्ग भन्नाले कुनै किसिमको दुःख, अशान्ति असर पार्न नसक्ने स्थान विशेषलाई बुझाउँछ । शब्दमा वर्णन गरे जस्तै प्रकृति, संस्कृति र धार्मिकताको अनुपम सङ्गम बनेको प्यूठानको धार्मिक पर्यटकीय स्थल हो स्वर्गद्वारी । यो नेपालका महत्वपूर्ण धार्मिक तीर्थस्थलमध्येको एक हो । यहाँ नपुगेसम्म हिन्दूहरूको तीर्थयात्रा अपुरो बन्ने जनविश्वासका कारण पनि यहाँ वर्षेनी ठूलो सङ्ख्यामा दर्शनार्थी आउने गरेको स्वर्गद्वारी नगरपालिकाका प्रमुख नेत्रबहादुर रोकायाले बताए।

समुद्री सतहबाट दुई हजार १२२ मिटर उचाइमा अवस्थित रमणीय यसै तीर्थस्थलमा परापूर्वकालमा ऋषिमुनिले साधना गरी स्वर्ग गएकाले यस स्थानको नाम स्वर्गद्वारी रहेको किंवदन्ती छ । प्यूठानको भिङ्ग्री बजारदेखि विगतमा करीब तीन घण्टा हिँडेर यस स्थानमा पुग्ने गरिएकामा पछिल्ला समयमा भने मुख्य प्रवेशद्वार धरमपानीसम्म यातायातका साधन पुगेका कारण दर्शनार्थीलाई निकै सहज भएको छ ।

मुख्य प्रवेशद्वारबाट मन्दिर परिसरमा पुग्नका लागि भने ५८२ वटा सिंढी चढ्नुपर्छ । सिढी उक्लने क्रममा शरिरमा केही थकान भए पनि आश्रम परिसरकै ढोकामा पुगेपछि भने स्वर्गीय आनन्द प्राप्त हुन्छ ।  अत्यन्त गर्मी समयमा पनि मन्दिर परिसरमा आइरहने सिरसिरे हावाले जो कोहीको थकाइ विर्साइदिन्छ । मन्दिर परिसरमा गुन्जिरहने वेदध्वनिले त्यहाँ पुग्ने पर्यटकले छुट्टै अनुभूति गर्ने गरेका छन् । भिङ्ग्रीदेखि स्वर्गद्वारीसम्मको झण्डै साढे १३ किमि कच्ची बाटो भएकाले त्यसलाई कालोपत्रे गर्ने तयारी भइरहेको नगर प्रमुख रोकायाले जानकारी दिए।

यस तीर्थस्थलमा आएर दर्शन गर्ने जो कोहीको मनोकांक्षा पूरा हुने गरेको विश्वासका आधारमा दैनिक ठूलो सङ्ख्यामा दर्शनार्थी आउने गरेको स्वर्गद्वारी नगरपालिका–९ का वडाध्यक्ष नरबहादुर विएमले बताए । स्वर्गद्वारी प्रकृति, संस्कृति र धार्मिकताको केन्द्र बनेको उल्लेख गर्दै उहाँले यसप्रतिको आस्था, विश्वासलाई कायम गराउन पूर्वाधार विकास राज्यको प्राथमिकतामा पर्नुपर्ने बताए ।

स्वगद्वारीमा सबैभन्दा ठूलो मेला वैशाख शुक्ल पूर्णिमाको दिन लाग्छ । तीर्थस्थलभित्रको आश्रम परिसरमा महाप्रभूले रचना गरेका विभिन्न श्लोक, त्यहाँ पालना गर्नुपर्ने शर्त वा नियम आदि उल्लेख छ । तीर्थयात्रीले यहाँ रहेको प्रभू गुफा अर्थात महाप्रभूको समाधि स्थलको दर्शन गर्दछन् । मन्दिर परिसरभित्र लघुरुद्री, वेदपाठ गर्न धर्मशालाको निर्माण गरिएको छ भने यज्ञशालाको माझमा ठूलो हवन कुण्ड रहेको छ । हवन कुण्डमा महाप्रभूले आफनो मन्त्रको प्रभावमा आगो प्रज्वलित गर्नुभएको भन्ने जनविश्वास छ ।

स्वर्गद्वारी दर्शनका लागि स्वदेशका विभिन्न स्थानका साथै भारतका विभिन्न ठाउँबाट दर्शनार्थी आउने गरेको वडा अध्यक्ष विएमले जानकारी दिनुभयो । आश्रम परिसरमा नै भण्डार घर, पुस्तकालय भवन, वेदाश्रम, कुटीलगायतका संरचना निर्माण गरिएको छ । स्वर्गद्वारीको अर्को आकर्षण यहाँस्थित गौशाला हो । स्वर्गद्वारी महाप्रभूले विसं १९५२ वैशाख शुक्ल पूर्णिका दिन उक्त स्थानमा महायज्ञ सुरु गर्नुभएकामा त्यसै समयमा एउटा गाईबाट गौशालाको थालनी भएको स्वर्गद्वारी आश्रम सञ्चालक समितिका कोषाध्यक्ष वासु भट्टराईले जानकारी दिए। हाल गौशालामा ३५० वटा गाई छन् ।

उनका अनुसार समितिको सक्रियतामा पुरातत्व विभागबाट त्यहाँस्थित यज्ञशालाको मर्मत हुँदैछ । नेपाल पर्यटन बोर्डले सिंढीमा ढुङ्गा बिच्छ्याउने कामका लागि २५ लाख रुपैयाँ छुट्याएको छ । प्रदेश नं ५ को समाजिक विकास मन्त्रालयको सहयोगमा धरमपानीमा गौशाला निर्माण भैरहेको र प्यूठानका व्यापारी मेघराज कक्षपतीको सहयोगमा धर्मशाला निर्माण कार्य भइरहेको उनले जानकारी दिए ।