काठमाडौँ । नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (नेकपा) का अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालले पार्टी एकताका बारेमा गरिएको सैद्धान्तिक, राजनीतिक प्रतिबद्धता र सहमतिप्रति सबै इमान्दार हुनुपर्ने बताएका छन् ।
शहीद रितबहादुर खड्का स्मृति प्रतिष्ठानले आज पार्टी कार्यालय धूम्रबाराहीमा आयोजना गरेको स्मृतिसभालाई सम्बोधन गर्दै उनले एकताका क्रममा गरिएको सहमतिलाई इमान्दारीपूर्वका कार्यान्वयन गर्दै महाधिवेशनसम्म गएर विचार, राजनीति र कार्यनीतिलाई अझ विकसित र परिमार्जन गर्नुपर्ने बताए ।
“पार्टी एकतालाई सुदृढ गर्ने र बाँकी रहेका कामलाई टुङ्ग्याउने तथा भएका सहमति, समझदारीमा इमान्दारिसाथ उभिनुपर्छ”, अध्यक्ष दाहालले भने, “स्पष्ट मान्यता र सिद्धान्तअनुसार पार्टी एकता गरिएको हो । नेपाली जनताका अगाडि गरिएका बाचा कबोल हामी कसैले पनि बिर्सन हुँदैन । यसबाट कसैले दायाँबायाँ गर्न खोज्यो भने त्यो नेपाल राष्ट्र र नेपाली जनताप्रति घात हुनेछ ।”
माक्र्सवादको निर्देशन र पथप्रदर्शनमा समाजवादको लक्ष्य प्राप्त गर्ने उद्देश्यले दुई पार्टीबीच एकता भएको उल्लेख गर्दै उनले ठूला पार्टीबीचको एकताका क्रममा केही जटिलता देखिएको भए पनि एकताको मर्मअनुुसार अन्तिम रुप दिइने बताए ।
“दुई ठूला कम्युनिष्ट पार्टीबीच एकता गरेर ठूलो ऐतिहासिक र आसाधारण कामको शुरुआत गरिएको छ, सिद्धान्तहीन ढङ्गबाट पार्टी एकता गरिएको होइन । पार्टीको यस लक्ष्यलाई नबुझेर कतिपयलाई ‘अलमल’ हुनसक्छ” अध्यक्ष दाहालले भने, “पार्टीले सामूहिक ढङ्गले राजनीतिक प्रतिवेदन तयार पार्दा हिजोका दुबै धारका वरिष्ठ नेताको सर्वसम्मतिमा दुबै पार्टीका उच्च निकायबाट पारित गरेर आगामी बाटो टुङ्ग्याइएको हो ।”
पार्टीको राजनीतिक प्रतिवेदनमा नेपाली जनताको परिवर्तनको चाहना पूरा गर्न तत्कालीन अवस्थामा दुई पार्टीले खेलेको भूमिकालाई सकारात्मक ढङ्गबाट मूल्याङ्कन गरिएको उनको भनाइ थियो । अध्यक्ष दाहालले भने, “जनताको बहुदलीय जनवादको भूमिका होस् वा एक्काइसौँ शताब्दीको जनवाद तथा माओवादी जनयुद्धले खेलेको सकारात्मक भूमिकाको मूल्याङ्कन गर्दै अगाडि जानका लागि इतिहासका ती अनुभव, नीति, कार्यक्रमलाई परिमार्जन गरिनुपर्छ । यी विषयलाई विकसित गरेर जानुपर्छ भन्ने मान्यतासाथ हामीले पार्टी एकता गरेका हौँ ।”
शहीदका बलिदान, लाखौँ श्रमजीवी जनताले गरेको योगदान सबैलाई सम्मानित गर्दै स्थापित गर्न र बलिदानको आलोकमा अगाडि जानु नै सही क्रान्तिकारी बाटो भएको उनले बताए । अध्यक्ष दाहालले भने, “अहिले निराश हुनुपर्ने स्थिति छैन, शहीदको सपना पूरा गर्न सङ्कल्प गर्दै आफूलाई उद्देश्यबाट विचलित नहुने दृढता गर्नुपर्छ ।”
गतिशील, सिर्जनशील र बहुआयामिक व्यक्तित्वका रुपमा उदाएका खड्का वामपन्थी विचार र नेतृत्वको पक्षमा अगाध आस्था र विश्वास राख्ने व्यक्तिका रुपमा आफूले पाएको स्मरण गरे । अध्यक्ष दाहालले भने, “पार्टीको विचार र नेतृत्वको रक्षाबिना आन्दोलनले सकारत्मक परिणाम निकाल्न नसक्ने खड्काको निष्कर्ष थियो ।”
कार्यक्रममा नेकपाका स्थायी समिति सदस्य जनार्दन शर्माले जनताको परिवर्तनको चाहनालाई सम्बोधन गर्न इमान्दार भएर अगाडि बढ्नुको विकल्प नभएको बताए । जनताको पथमा हिँड्ने बाटोबाट विचलित नभइ अघि बढ्नुनै शहीदप्रति सञ्चा सम्मान हुने उनको भनाइ थियो ।
नेकपाका स्थायी समिति सदस्य एवं उद्योग, वाणिज्य तथा आपूर्तिमन्त्री मातृकाप्रसाद यादवले क्रान्तिका लागि निरन्तर लागिरहने योद्धाका रुपमा आफूले शहीद खड्कालाई पाएको उल्लेख गर्दै वर्गीय मुक्तिको पक्षमा सही कदम चाल्न सकियो भने मात्र शहीदप्रति सञ्चा श्रद्धाञ्जलि हुने बताए ।
प्रदेश नं ३ का प्रदेशसभा सदस्य पशुपति चौलागाईले पार्टी एकतालाई अन्तिम रुप दिएमा सहीद खड्काप्रति सच्चा श्रद्धाञ्जलि हुने बताउनुभयो । युवा अवस्थामै अत्यन्त क्रान्तिकारी छवि भएको योद्धाका रुपमा आफूले खड्कालाई पाएको स्मरण गर्दै उनले शहीद खड्का जीवितै भएको भए आज आफ्नो पनि नेता हुनुहुन्थ्यो भने ।
विसं २०२८ भदौ १० गते दोलखाको जुगुमा जन्मनुभएका खड्का जिरी माध्यामिक विद्यालयमा कक्ष ८ मा अध्ययन गर्दागर्दै राजनीतिमा जोडिनुभएको थियो । उहाँले तत्कालीन नेकपा माले पार्टीको अनेरास्ववियू पाँचौँको प्रारम्भिक कमिटीको कोषाध्यक्ष भएर विद्यार्थी जीवनबाट राजनीति शुरु गर्नुभएको थियो ।
विसं २०४६ मा एसएलसी उतीर्ण भएपछि उहाँ अनेरास्ववियूको जिल्ला सचिव र २०४६ सालको जनआन्दोलनमा जिल्ला जनआन्दोलन समितिको सचिवको भूमिका निर्वाह गर्नुभएको थियो । आफू आवद्ध तत्कालीन पार्टी नेकपा ९एमाले० ले २०४६ सालको जनआन्दोलनको भावना विपरीत काम गरेको भन्दै उहाँ २०४८ सालमा तत्कालीन एमाले परित्याग गरी नेकपा (मशाल) मा आबद्ध हुनुभएको थियो । मशालले पार्टी क्षमताको मूल्याङ्कन गर्दै उहाँलाई अनेरास्ववियू क्रान्तिकारीको दोलखा सचिवसँगै पार्टीको खुला चुनावी मोर्चा जनमोर्चा नेपालको जिल्ला सदस्यको भूमिका दिएको थियो ।
नेकपा (मशाल) बाट पार्टी रुपान्तरण भई नेकपा (माओवादी) को गठन भएपछि उहाँ दोलखा जिल्ला पार्टी सदस्य भई २०५२ साल माघदेखि भूमिगत हुनुभएको थियो । जनयुद्धकै क्रममा पार्टीको प्रवास बैठक सम्पन्न गरी कार्यक्षेत्र फर्कने क्रममा उहाँलाई २०५९ असार २ गते रौतहटको पिपरामा प्रहरीले गिरफ्तार गरी हत्या गरेको थियो ।
