त्रिसूल बोक्ने तिमिलाई देख्नै गारो भो

 -कविता                                                                                                                                                          –यसोदा कार्की

गोधुलिमा चिसो हावा चस्स छाती छुन्छ
त्यहि छातीलाई तीम्रो माया साँच्चै भार भो
न छौ नजिक, न छौ कत्तै भुल्नै गारो भो
त्रिसूल बोक्ने तिमिलाई देख्नै गारो भो!

नसा भरी त्रिसूल चल्यो
सहन गारो भो
त्रिसूल बोक्ने तिमिलाई
देख्नै गारो भो
मुटु भयो छिया छिया
सहनै गारो भो
त्रिसूल हान्ने तिमिलाई भेट्नै गारो भो!

गोधुलीमा चिसो हावा चस्स छाती छुन्छ
त्यहि छातीलाई तीम्रो माया साँच्चै भार भो
न छौ नजिक, न छौ कत्तै भुल्नै गारो भो
त्रिसूल बोक्ने तिमिलाई देख्नै गारो भो !

पानीपानी हुने गर्थें नयन जुदाउदाँ
उसै उसै लठिन्थे म पानी पारो भो
छटपटीमा अतित सधैं ताजा बनिदिन्छ
ताजा अतित जीवनमा जीउने आधार भो !