-कविता -यसोदा कार्की
बादलपारीको गाऊँमा
धन कमाउन हिडेको तिम्रो प्रियेसी !
हज़ार आशालाई मूर्त रूप दिन
कैयौं पटक मुर्छित हुन्छु !
शरिर बेमत्लब थकित बन्छ,
तर मन गगन चुम्बी झैँं उर्लंदो बन्छ !
सुस्तरी इछ्याको सागरमा पौडेर
सपनाको संसारमा पुग्ने गर्छु !
कैलेकहीँ यस्तो लाग्छ कि
बेहिसाब कसैले माया गरोस !
कल्पनामा सुन्दर कस्तूरी भेटिउन्
फ़रक बनोस जिवनको भोगाइ !
सकारात्मक ऊर्जाले भरिएका सपनाहरू पंक्तीबद्ध रहोस !
जोवन ढल्कीयोस तर मेरो मनको बगैँँचा सधैँ फूलिरहोस !!
खै धेरै खोज्दैछु भनु या
जिउने कला सिक्दैछु भनु !
फेरी कुंठाहरूको सागरमा डुबुल्की पो मार्दैछु भनु !
मायाको सगर खोज्दैछु भनु या भाग्दै छु भनु!!
साँँच्चीकै बतासे सुगन्ध लिदैछु भनु या कुर्देछु पनि भनु !!!
बाच्न अनि बचाऊँन चलाईरहेछु बिस्मय जिजीविषा,
यही क्षीतिजपारीको गाउँमा, जहाँ धेरै ज़िम्मेवारी छ !
अनि बाध्यता सहित झिनो आनन्दको आभास पनि !
आत्तिएर उन्मत्त हुने समय हैन साथी लक्षको उत्तिनै माया छ पनि !!
दिल रापीयोस या पानी पानी किन नहोस !
अतिरन्जित झोक्काहरूले रन्थनाओस या बाँध्न किन नखोजोस !!
तर ज़रूर आधा बाटो हिडी फर्कन्न !
बादलपारीको गाऊँमा धन कमाउन हिँडेको तिम्रो प्रियेसी !!!