साहित्य

‘नियती जीन्दगीको’

-कविता                                                                                                                                                        –पशुपति आचार्य

ठट्टै ठट्टाको प्रतिफल जस्तो जीन्दगी,
उधारोमा पाएँछु।
कहिले लिलाम हुने।
कहिले बिक्रि हुने।
एक तमासले पर्खि हेरी बसि रहेछु।

आऊ बस, एक पल त संगै।
रमाईलो गरौं।
एक पल त आनन्दले,
अँगालो मारौं।
अनायस कहिले छुट्ने।
कहिले नासिने।
कुरेर बसेकै छु।

आनन्द के हो?
रमाईलो के हो?
अब त बुझ्नै छाडेको छु।
भाले बस्दा,
कुकूर भुक्दा पनि।
झसंग हुने गरेको छु।
लिलामी बिक्री आयो कि,
त्यसै त्यसै डराई पर्खि बसि रहेछु।

यो नियतीको एउटा पाटो।
जीन्दगीको एउटा बाटो।
मन लागि नलागि भोग्नै पर्ने।
सकि नसकि हिड्नै पर्ने।
आखिर सबै सबै छोड्नै पर्ने।

ठट्टै ठट्टाको प्रतिफल जस्तो जीन्दगी।
उधारोमा पाएँ छु।
कहिले लिलाम बिक्रि हुने।
एक टक हेरि पर्खि बसि रहेछु।

लोकन्थली, भक्तपुर
२०७५ साल पौष ७ गते शनिबार ।