गजल -राजपुर, बर्दिया
वा आमा उम्किएंनन साहुको उधार बाट,
छोरा पनि बाकसमा फर्कियो कतार बाट ।
जनता राहतका त्रिपालमा गुजारा गर्दैछन,
देश सकियो नेताको महल र उपचार बाट ।
समृदिका मेचि कालि सँघीयमा टुक्रिए झैं,
नारी ओझेल पर्दैछन किन अधिकार बाट ।
अन्त बिकास भो सहकार्य हातेमालो गरेर,
हामी लाचार छौं राजनीति काटमार बाट ।
समय जस्तो निरन्तर चल्ने जन्म मृत्यु हुन,
तर जिन्दगि कट्दैन मुस्कान र आभार बाट ।।